Türkiye'de sayısı 3.5 milyonu aşan Suriyelilerin varlığı yalnızca toplumsal entegrasyon, ekonomik ve politik sorunlar üzerinden değil aynı zamanda Suriyelilerin bedensel görünürlüğü üzerinden de tartışılıyor. Madem çok zor durumdalar, neden yazları halk plajlarını "dolduruyorlar"? Gerçekten okumak ve çalışmak istiyorlarsa hafta içi gündüz sokaklarda ve parklarda işleri ne? Neden bayramlarda Suriye'ye gidip geliyorlar? Suriyelilere karşı ayrımcı söylemlerin arka planında Suriyelilerin bedensel görünürlüğünün sadece okul, işyeri gibi belli mekanlarla sınırlanması gerekliliği gibi bir önkabul da bulunuyor. Benim bu konuşmam bu düşüncenin ne gibi toplumsal, politik ve hukuki dinamikler sonucunda oluştuğunu ve özellikle Türkiyelilerle Suriyelilerin gündelik hayat karşılaşmalarını etkilemesi bakımından ne gibi sorunlara yol açtığını ele alıyor.
Ayşecan Terzioğlu
Sabancı Üniversitesi Kültürel Çalışmalar ve Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları Programlarında öğretim üyesidir. Lisans ve yüksek lisans
derecelerini Boğaziçi Üniversitesi, Sosyoloji Bölümü'nde aldıktan sonra, CUNY Graduate Center'da, Kültürel Antropoloji dalında doktora
çalışmalarını tamamladı. Başlıca araştırma alanları küresel sağlık eşitsizlikleri, hastalık deneyimleri ve anlatıları, toplumsal cinsiyet,
beden antropolojisi ve Orta Doğu antropolojisidir. Bu konuda yaptığı araştırmaları Toplum ve Bilim, Cogito, Toplum ve Hekim gibi ulusal,
Ethnologie Française ve Reproductive Health Matters gibi uluslararası dergilerde, ve "Neoliberalizm ve Mahremiyet: Türkiye'de Beden, Sağlık ve
Cinsellik" (Derleyenler: Cenk Özbay, Ayşecan Terzioğlu, Yeşim Yasin; Metis, 2011), The Making of Neoliberal Turkey (Derleyenler: Cenk Özbay,
Maral Erol, Ayşecan Terzioğlu ve Ziya Umut Türem; Ashgate, 2016) ve Dicle Koğacıoğlu Kitabı: Türkiye'de Cinsiyet Kültürleri
(Derleyenler: Cenk Özbay, Ayşecan Terzioğlu; İletişim, 2019) gibi kitaplarda yer aldı.
